Entropion en ectropion

Bij entropion draait het ooglid, boven of onder, naar binnen en raken de haren die normaal op het ooglid aanwezig zijn het oog. De haren die de oogbol raken geven irritatie aan het oog en veroorzaken ontsteking en beschadiging. Deze situatie dient zo spoedig mogelijk gecorrigeerd te worden.

Om een goede beslissing te kunnen nemen wat voor behandeling we in gaan zetten dienen we ons te realiseren dat we te maken kunnen hebben met primair en secundair entropion.

Bij primair entropion is de aangeboren foute stand van het ooglid de oorzaak. Bij secundair entropion is het naar binnen draaien van het ooglid ontstaan doordat de hond zijn oogbol naar achter heeft getrokken (iets wat wij als mensen niet kunnen) t.g.v. pijn en hierdoor is het ooglid naar binnen gaan krullen. In de laatste situatie moeten we de oorzaak van de pijn zien te achterhalen, deze bestrijden en vervolgens zal het ooglid, indien de situatie niet te lang heeft bestaan, weer zijn normale positie aannemen. Ook beschadigingen van het ooglid kunnen een secundair entropion veroorzaken.    

Indien de oorzaak van het naar binnen draaien een secundair probleem is
en de hond blijft nog knijpen dan kan overwogen worden om de oogleden te "tacken" (zie tekening hiernaast). Bij "tacken" wordt d.m.v. hechtmateriaal de oogleden naar buiten getrokken waardoor de haren niet meer de oogbol raken. De oorzaak van de pijn van het oog kan weggenomen worden en na 10-14 dagen kunnen de hechtingen los gemaakt worden.    

Indien we te maken hebben met een primair entropion is het afhankelijk van de ernst en de leeftijd van de hond wanneer en hoe de ingreep gaat plaatsvinden. Op onderstaande tekening is een "simpele" entropion operatie afgebeeld. Er wordt een stukje huid verwijderd en het ooglid wordt hierdoor iets naar buiten getrokken zodat we weer een mooie aansluiting van het ooglid en de oogbol hebben.

Bij ectropion staat het onderooglid open, we kijken op het roze slijmvlies. Het gevolg is dat er makkelijk stof en zand in het oog komt en dit geeft ontsteking van het oogslijmvlies. Afhankelijk van de mate van ectropion zal er besloten worden om wel of niet tot operatie over te gaan. Wat we vaak zien is dat in het midden van het onderooglid er sprake is van ectropion en naar de zijkant toe sprake van entropion. De oorzaak is dan vaak een te ruime oogspleet t.o.v. het oog. Door de oogspleet kleiner te maken via een bepaalde chirurgische methode wordt tegelijkertijd de ectropion en de entropion gecorrigeerd.

bron:http://www.dierenkliniek-sleeuwijk.nl